GEL GÖNÜLE, GİR GÖNÜLE

GEL GÖNÜLE, GİR GÖNÜLE

Sana bir gizli sözüm var:
Gel gönüle, gir gönüle.
Sen, senliğini elden bırak,
Gel gönüle, gir gönüle…

Bulam dersen feth-i bâbın
Kaldır sen, senlik hicâbın.
Bilem dersen aşk kitabın,
Gel gönüle, gir gönüle…

İlmine bakıp güvenme,
Zühdünü görüp aldanma,
Bunda cana, başa kanma,
Gel gönüle, gir gönüle…

Zühd, zâhit tuzağıdır;
İlm, amel nefs bağıdır,
Gönül evi, Hak evidir.
Gel gönüle, gir gönüle…

Kaygusuz! Bu böyle olur,
Hakka doğru yol kim varır?
Bulanlar gönülde bulur.
Gel gönüle, gir gönüle…

VİZE’Lİ KAYGUSUZ ALAATTİN ALİ
? – 1571