GÖRDÜM YARİN BAHÇESİNİ

Gördüm yarin bahçesini
Giremedim bilmem neden
Açılmış gonca gülleri
Deremedim bilmem neden

Aşkınla yandıkça gönül
Zikrin etmek ister bu dil
Sıdk ile Mevla’ya has kul
Olamadım bilmem neden

Andıkça güzel adını
Gönlümde buldum tadını
Cananımdan muradımı
Alamadım bilmem neden

Ben O yari çok özledim
Seher vaktinde gözledim
Gönül bâbında gizledim
Bulamadım bilmem neden

Boyrazoğlu vah haline
Düşmüşsün nefsin eline
Bülbül olup gül dalına
Konamadım bilmem neden.