Gördüm yarin bahçesini
Giremedim bilmem neden
Açılmış gonca gülleri
Deremedim bilmem neden
Aşkınla yandıkça gönül
Zikrin etmek ister bu dil
Sıdk ile Mevla’ya has kul
Olamadım bilmem neden
Andıkça güzel adını
Gönlümde buldum tadını
Cananımdan muradımı
Alamadım bilmem neden
Ben O yari çok özledim
Seher vaktinde gözledim
Gönül bâbında gizledim
Bulamadım bilmem neden
Boyrazoğlu vah haline
Düşmüşsün nefsin eline
Bülbül olup gül dalına
Konamadım bilmem neden.