Bülbülden Bir Nida Geldi Güllere

Bülbülden bir nida geldi güllere
Sefasın sürmeden geçti gidiyor
Üftadeler yalın ayak yollara
Ağlayu ağlayu düştü gidiyor

Bülbüller kokuyu güllerden alır
Mecnun dağa çıkar Leylâ’yı bulur
Leyla Leyla derken Mevlâ’yı bulur
Mevlâ’nın aşkına yandı gidiyor

Pîrim Abdulkadir giyer yeşili
Nur gibi parlıyor yüzü elleri
Ceddini sorarsan Muhammed Nebi
Bülbül güle hayran, gül de bülbüle

Rufailer giyer pembe kırmızı
Tacının üstünde nurdan yıldızı
Evlatları tutar ateş, nar, közü
Bülbül güle hayran, bende pîrime

Pirim Nakşibendî giyer beyazı
Tacının üstünde üç satır yazı
Evlâtları için eder niyazı
Bülbül güle hayran, bende şeyhime

Hazreti Mevlânâ da sever dönmeyi
Döne döne alır onlar feyizi
Ona da üstad olmuş Şemsi Tebrizi
Bülbül güle hayran, bende şeyhime

Gel oldu, bülbülden gel yanımıza
Sıdk ile iman et hem pîrimize
Gel sen de dahil ol bu zümremize
Bülbül güle hayran, gül de bülbüle

Ol gülşende gördüm bir zümre uşak
Mest olmuş cümlesi sözleri Hak! Hak!
Aç gözünü kardeş, ibretle bir bak
Bülbül güle hayran, gül de bülbüle

Verdin bir ikrârı ama ne çare
Sebat edemezsin, kalın avare
Yum gözün ağyârden, Sabri dön yâre
Bülbül güle hayran, gül de bülbüle

SABRİ