ERVÂHI EZELDE Ervâhı ezelde, evvelki safta Elest hitabında, ben “Belâ” dedim. Koyma beni anasırda hilâfta Canım cemâline müptelâ dedim. Ruhlar aşk mey’inden oldu mestâne Kimi küfre vardı, kimi imâne Sâf be sâf olarak, durduk divane Münkirler lâ dedi, ben illâ dedim. Ne çare “kün” emri vukua geldi Eşya ve mahlukat …
Devamını oku